Sien in Finland

Na lang na te denken heb ik voor Finland gekozen omdat ik actief zin had om de cultuur mee te maken. De seizoensverandering, de gezelligheid, het eten... in het algemeen was het de vibe die me aansprak. Bij mij kwam dit wel niet van het begin. Ik was snel geïnteresseerd in Finland, maar het kostte me wel wat opzoekwerk om zeker te zijn van mijn keuze. Nu ben ik super tevreden van mijn keuze!

Op school in Finland kon ik mijn eigen schema samenstellen. Ik had ook een heel kunstzinnige school waardoor er niet enkel wiskunde, wetenschappen en talen werden aangeboden, maar ook vakken zoals film, toneel, beeldende kunst enzovoort. Mijn favoriete vak was analoge fotografie waar we leerden werken met analoge camera's en zelfs zelf onze foto's leerden ontwikkelen. Dit was natuurlijk ook een ideaal souvenir van een geweldige uitwisseling.

Ik heb tijdens mijn uitwisseling veel verschillende hobbies geprobeerd. Tijdens de zomermaanden deed ik een soort van Finse baseball en in de winter ging ik kunstschaatsen en volleyballen. Van geen enkele van deze sporten had ik al ervaring, maar dat is ook de reden dat ik voor ze heb gekozen. Ik hielp ook als leidster op de scouts. Dat was natuurlijk super goed voor mijn Fins. Ik deed ook veel met mijn familie. We gingen vaak wandelen, picknicken of gewoon een uitstapje doen.

Er waren ook zeker moeilijke momenten, maar dat weet je op voorhand. Je zit namelijk nog steeds in een vreemd land ver van alles wat je kent en liefhebt. Het hielp dan voor mij om met vrienden daar te praten of iets te doen met mijn familie. Dan werd ik snel herinnerd aan de prachtige cultuur en natuur. Het is dus belangrijk om je niet op te sluiten en ook de drang om naar het thuisland te bellen even te onderdrukken. Op momenten dat het wat beter gaat belde ik wel soms met mijn familie in België om hun op de hoogte te houden van mijn avonturen.

Afscheid is nooit makkelijk, maar ik wist dat het niet voor eeuwig ging zijn. We hadden toen al plannen voor wanneer ik terug op bezoek ging komen en om regelmatig te bellen. Hier en daar is een traantje gelaten, maar ook van geluk. Geluk dat ik zo iets mooi heb mogen meemaken en dat ik toch nog eens mijn Belgische familie ging kunnen knuffelen.

Ik heb het meest genoten van het leren op mezelf te leven. Ik hield ervan met vrienden en familie dingen te doen, maar aangezien ik veel meer tijd had dan hen kon ik moeilijk altijd op hen wachten. Ik leerde alleen dingen te gaan doen, plaatsen te zien, uitstapjes te maken om toch zo alles te doen wat ik wou. Ik was namelijk op uitwisseling voor mezelf. Ik ben blij dat ik dat toch heb gedaan want op het begin is het wat moeilijk en eenzaam zo een dingen alleen te doen. Naarmate je het vaker doet geniet je van de rust en merk je dat het super bevrijdend kan zijn om alleen met je muziek wat rond te wandelen.

In het algemeen raad ik alle uitwisselingsstudenten aan om op alles ja te zeggen. Het is vermoeiend en soms heb je er echt geen zin in, maar je gaat er bijna nooit spijt van hebben. Vaak blijkt het achteraf super leuk te zijn en ontmoet je misschien wel net die ene super coole vriend. Zo ben je zeker dat je alles uit je uitwisseling hebt gehaald. Ook is het ok om je soms echt slecht te voelen. Dit kan door eenzaamheid, heimwee, onzekerheid of twijfels zijn. Het is ok om je af te vragen of dit wel de juiste keuze was. Op die momenten moet je aan jezelf bewijzen hoe dapper je bent (wat je in de eerste plaats al bent door te vertrekken!) en gewoon even vol te houden. Binnen de kortste keren gaat het al weer stukken beter.