Kieran in Uruguay

"[Aside icon="arrow back" button="Terug naar Ervaringen Ouders","https://verhalen.yfu.be/ervaringen-ouders#section_Lars_en_Kieran:_Toen_en_nu" offset="2"]"

"[Section name="2016: Kieran op uitwisseling"]"

In 2016 ging Kieran een jaar naar Uruguay met YFU. Vlak na het vertrek van Kieran naar Uruguay vertelde zijn moeder over hoe zij het hele proces met YFU ervaren hebben, in de x-change van september 2016. In deze x-change geeft zij ons een update over hoe het nu gaat!

In het najaar van 2015 kregen we tijdens de schooluren een sms van onze zoon Kieran...vreemd want dat gebeurt nooit. De boodschap luidde als volgt : “de leerkracht Nederlands is hier aan ’t vertellen over EF en een jaar naar het buitenland, ik wil dat ook doen”. En zo is het begonnen. Wij als ouders stonden hier meteen voor open. Informatie zoeken op het internet en uiteindelijk belandden we bij YFU.

Met een klein groepje geïnteresseerde jongeren en ouders namen we op 20 januari 2016 deel aan de infoavond in Kessel-Lo. De uiteenzetting werd er vlot en leuk gegeven. Er was ruimte voor vragen waarop eerlijk geantwoord werd. Voor Kieran was het toen al zo klaar als een klontje. Wij wilden nog even tijd om alle info te bekijken en samen te bespreken. Ook de financiële kant moesten we even onderzoeken. Maar eigenlijk zagen wij het ook heel goed zitten om met YFU in zee te gaan en zo werd beslist: we gaan ervoor !

De landenkeuze dan...Kieran had oorspronkelijk een ander land in gedachten maar dat werd niet aangeboden door YFU. Het werden heel wat kilometers meer zuidwaarts. Maar 2 parameters werden behouden : het land moest Spaanstalig zijn en aan zee liggen. Het werd dus Uruguay: voor ons een van de minst bekende landen in Latijns-Amerika. En dat was ook te merken toen we onze zoektocht startten naar informatie. Er zijn amper reisgidsen te vinden over Uruguay. Een kaart moesten we online bestellen in Canada… Uruguay blijkt een stabiel en veilig land te zijn, ten zuiden van Brazilië en ten oosten van Argentinië. Nadat de beslissing genomen was, kwamen er in februari 2 jongedames - die met YFU in Brazilië verbleven hadden - ons interviewen. En daarna kwam de papiermolen op gang, alhoewel er ook veel in het on-line dossier geschreven diende te worden.

In maart vond het eerste weekend plaats. Heel fijn voor al die jongeren om elkaar te ontmoeten wetende dat ze naar alle hoeken van de wereld zullen gaan. Vermoedelijk was het weekend veel te kort voor hen. Ze hadden ook wel wat om over na te denken…

Een maand later volgde het tweede weekend : een leuk weerzien na het vorige weekend op dezelfde leuke plaats in Hanenbos. Geweldig om al die vrijwilligers enthousiast bezig te zien en horen. Het laat voelen hoezeer ze begeesterd zijn door hun ervaringen en hoe groot hun engagement is om andere jongeren die gaan vertrekken te informeren. Een dikke pluim! Hopelijk staan de jongeren die dit jaar vertrekken over een of twee jaar daar ook als vrijwilliger om hun ervaringen te delen.

Onze aandacht werd ook getrokken door de fiches -die ophingen in het verblijfscentrum- van jongeren die naar België wilden komen. Op zich zien we dit wel zitten maar niet nu. Het lijkt ons een verrijking voor ons als gezin om iemand voor een jaar te verwelkomen, dit staat zeker nog op ons to-do lijstje.

Ondertussen werkten we de paperassen verder af, de vaccinaties,... en kregen we bezoek van Eline die zelf in Paysandu (stad in Uruguay) op uitwisseling geweest was. Het werd een leuke avond van vragen stellen, verhalen horen, praktische info. Zo kreeg Kieran een aantal tips : alleen de zwart-gele taxi’s gebruiken, chocotoffen en andere fijne Belgische kadootjes meenemen voor het gastgezin, wat dollars meenemen voor de eerste dagen,...

In juni geraakte Uruguay een klein beetje op de achtergrond: examens doen, middelbare school afsluiten met galabal, diploma-uitreiking,... Er werd met andere woorden een hoofdstuk afgesloten.

En 10 augustus kwam in zicht. Een 10-tal dagen ervoor kregen we bericht dat er een gastgezin was gevonden voor Kieran. Dat was toch wel een opluchting. Het was fijn om te weten waar hij zou terechtkomen. Enkele dagen voor zijn vertrek hadden we dan contact via Facebook en vond de virtuele kennismaking plaats. Als ouders vonden we dat toch geruststellend. Want ook al vinden we het een geweldige ervaring voor Kieran om zo’n jaar elders te leven, het is toch een grote oefening in loslaten voor ons. Je kind toevertrouwen aan een ander gezin voor een gans jaar: het is niet niks. Anderzijds zijn we er heel gerust in dat YFU Uruguay zijn werk ook goed doet.

Op 9 augustus was de koffer gepakt en de handbagage klaargezet met de nodige documenten. Een dag later ontmoetten we Thomas op de luchthaven. We hadden bericht gekregen dat hij -als YFU vrijwilliger- Kieran zou begeleiden op Zaventem. Thomas was zelf nog maar pas terug uit Uruguay en bij een koffie deelde wat ervaringen en tips. En zo vertrok Kieran op 10 augustus naar Montevideo, om na enkele oriëntatiedagen met de internationale groep YFU’ers aan te komen bij zijn gastgezin in Florida (+-90 km ten noorden van Montevideo).

Wij, als ouders en zussen, gaan hem missen. Maar daar staat zo’n geweldig groei-jaar voor hem tegenover dat we dat wel zullen overleven!

Que le vaya bien !
Greta

"[Section name="2022: Vijf jaar later"]"

De nuevo en Uruguay!

In 2017 verbleef onze zoon Kieran een jaar lang in Florida, Uruguay. Het gezin van Nicolas en Claudia en hun 2 zonen was niet aan hun proefstuk toe. Eerder hadden ze een jongen uit Duitsland met veel liefde een jaar in hun gezin opgenomen. YFU heeft met dit gezin echt wel een hoofdvogel afgeschoten. Wat een geweldig gezin, zoveel warmte en gastvrijheid, ik blijf hen erg dankbaar. Kieran ging er naar school, hielp, mee in de winkel van Nicolas en Claudia. Tegelijk met de kennis van het Spaans die steeds beter werd, groeide hij als persoon. De warme samenleving had hem deugd gedaan. Het doet ons vraagtekens plaatsen bij de manier hoe onze maatschappij in elkaar zit.

YFU zorgde ervoor dat er doorheen het jaar activiteiten waren met met andere jongeren (uit Frankrijk, Scandinavië,...) die ook in een gastgezin in Uruguay verbleven. Het netwerk van Kieran groeide en bloeide dus!

Na zijn terugkeer naar België begon hij aan de Lerarenopleiding lichamelijke opvoeding en bewegingsrecreatie. In juni 2021 behaalde hij aansluitend een Banaba in sportmanagement waarna de deur naar de wijde wereld weer open kon. Omwille van Corona kon hij pas vertrekken op 28/2/22. Met de rugzak het vliegtuig op naar Montevideo, net zoals 5 jaar geleden. De eerste maand bracht hij volledig door in Uruguay. Het was een geweldig weerzien met zijn gastgezin waarmee hij steeds contact had gehouden én met andere bekenden.

De tijd had niet stilgestaan : Leandro (alias El Peco) een van zijn klasgenoten van toen had ondertussen een kindje ! De eerste 14 dagen werden gebruikt om te chillen in het park, samen de verjaardag van Claudia vieren, asado’s (BBQ) bij de vleet, vissen, fietsen,...acclimatiseren dus en heerlijk thuiskomen in dit land. In Artigas woont de gastfamilie van Robert indertijd. Dus de nachtbus op naar Artigas om daar met de familie herinneringen op te halen. Ze waren immers samen op reis geweest 5 jaar geleden.

Kieran logeerde bij de familie en er werden nieuwe herinneringen gemaakt. Hij hielp wat in de winkel met de dochter des huizes; ze genoten van de asado, en gingen allemaal samen de 80ste verjaardag vieren van de oma die in Guichon woont. Begin maart is carnavaltijd in Guichon dus dat was leuk! Na enkele dagen terug naar het zuiden waar een ander gastgezin in 2017 Rafael had ontvangen in Ciudad de la Costa. Het weerzien was hartelijk.

In Punta del Este logeren bij Nacho, een andere klasgenoot van vroeger. Grappig : Nacho volgt ook de opleiding leerkracht LO. Plaatsen herontdekken : het strand , La Pedrera, Cabo Polonio… Oude vrienden ontmoeten en nieuwe mensen leren kennen. Rocha : de mooiste plek om naar de sterren te kijken; kamperen en kajakken met de boys van Florida op de Santa Lucia rivier; surfen; zeeleeuwen observeren…

En dan opnieuw afscheid moeten nemen, want de buurlanden lonken en de komende 3 maanden staan Argentinië, Bolivië, Peru en Ecuador op het programma.

Maar weten dat je een tweede thuis hebt op een ander continent, dankzij dat ene uitwisselingsjaar met YFU. Zalig toch!

Daardoor is het geen definitief afscheid maar een tijdelijk hasta luego !
Greta

"[Section]"

"[Featured_boxes header_1="Ook uw kind op uitwisseling sturen?" icon_1="study abroad" button_1="Lees meer hier!","https://uitwisseling.yfu.be/uitwisseling" color_1="study abroad"]"